جامهی سیاه و عزا باید برای زنده نگه داشتن باور درونی مردم باشد/ ۸۰ درصد آهنگهایی که در مداحیها به کار میرود برگرفته از ترانههاست
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۵۵۲۸۸
یک کارشناس مسایل دینی بر لزوم پرهیز از کارهایی که موجب وهن دین میگردد تاکید کرد و گفت: عزاداری و سیاهپوش شدن باید در راستای شعور توأم با شور حسینی باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجتالاسلام مجتبی نظری در گفتوگو با خبرنگار گروه دین و مذهب آناج با بیان اینکه یک سری آیه در تاکید بر تعظیم شعائر الهی وجود دارد، اظهار کرد: این شعائر چه در خصوص ایام عزا و چه در خصوص ایام شادی، باید با هدف زنده نگه داشتن محتوا باشند، شعار در راستای شعور است؛ تمام نمادها، عزاداریها، سیاه پوش شدنها و تمامی این شعائر در خصوص زنده نگه داشتن شعور و معرفت و باور درونی مردم میباشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در خصوص شیوههای احیای این شعائر توضیح داد: در زمانهای مختلف و بر حسب عرفهای متفاوت شیوههای احیای شعائر نیز فرق میکند، منتهی در این خصوص باید دو شرط رعایت شود، اولاً با محتوی دین مخالف نباشد، ثانیاً موجب وهن در دین نگردند.
کارشناس مسایل مذهبی با اشاره به ترویج قمه زنی در بین برخی شیعیان، متذکر شد: این حرکات موجب وهن در دین گشته و در فضای مجازی و شبکههای ماهوارهای با استناد به این موضوع به اسلام و تفکر شیعه توهین میکنند و قمه زنی را عیبی برای شیعه بیان میدارند؛ به نظر بنده این کار عیب بزرگی نیز هست، چراکه در شرایط کنونی و در بین مظلومان جهان نیاز به خون دیده میشود و این افراد خون گرانبهایشان را که میتواند مسلمانی را نجات دهد، بیهوده بر زمین میریزند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا به عزای امام حسین(ع) بیش از عزای دیگر ائمه اهمیت میدهیم، تصریح کرد: هر کاری علتی دارد، از دنیا رفتن و شهادت تمام امامان مصیبتی بزرگ است و ما در سالگرد شهادتشان برای همه عزاداری میکنیم ولی علت این که عزای امام حسین(ع) به این عظمت و گستردگی برپا میشود این است که رمز احیای دین به دست ایشان است.
این عالم دینی با بیان اینکه قرآن و عترتی که پیامبر اسلام برای بشریت به ارمغان آورد پس از ایشان در زمان امام علی و امام حسن دچار آسیب شد، یادآور شد: در زمان امام حسین(ع) دین در حال نابودی بود و هیچ راهی برای صلح و مدارا باقی نمانده بود، امام حسین(ع) غایت تلاش خود را برای احیا و پایداری دین خدا انجام داد و دشمن نیز نهایت جنایت را بر ایشان و اهل بیتشان روا داشت.
وی ادامه داد: ما در گودال قتل گاه شاهد جنایت و ظلمی هستیم که مانندش در مورد هیچ امام و پیامبر دیگری دیده نشده است، برای مثال هیچ امام و پیامبری جز اباعبدالله الحسین(ع) با قتل صبر به شهادت نرسیده است.
حجت الاسلام نظری با بیان اینکه قتل صبر به این معنی است که جرعه جرعه جان کسی را بگیرند، اذعان کرد: ما میدانیم که ایشان در گودال قتلگاه هنوز جان در بدن مبارکشان داشتند که نیزه و سنگ بر پیکرشان میزدند و با اسبها از روی بدنشان تاخت میکردند و ایشان در همان حال شاهد حمله به حرم بودند.
وی در خصوص برخی آفات عزاداری همچون لباسهای نامناسب برخی جوانان در عزاداریها ابراز داشت: در خصوص مسائل فرهنگی باید برخورد و واکنش نیز فرهنگی باشد، مثلا برای برخورد با بعضی آفات صحیح نیست که از نیروی انتظامی و اعمال زور و فشار استفاده کرد، به جای این کار باید مسئولین هیئات، روحانیون و مداحها توجیح شوند و خود عوامل موجود در حاشیه هیئتها را کنترل و مدیریت کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه اظهار داشت: متاسفانه ما فقط در این ایام به این موضوع میپردازیم و در دیگر ایام حساسیتی نسبت به این بداخلاقیها نشان نمیدهیم که این امر موجب میشود برخی از این آفات مانند بدحجابی عادی شود و ما با این بهانه که این مدل افراد نیز برای عزاداری آمدهاند به توجیه آن میپردازیم؛ درست است که این افراد برای عزاداری آمدهاند ولی نماد اجتماعی را زیر سوال میبرند.
وی در خصوص برخی آهنگها و موسیقیهای وارد شده به دستهجات عزاداری نیز گفت: ورود موسیقی به عزاداریها حقیقتا در آینده مشکلات بسیاری به وجود خواهد آورد، برخی مداحان نیز از روی نا آگاهی به این موضوع دامن میزنند؛ هشتاد درصد آهنگهای جدیدی که در مداحیها به کار میرود از آهنگ ترانهها میباشد و متاسفانه بسیاری از روی ناآگاهی به این امر دامن میزنند.
نظری راههای جلو گیری و مبارزه با این آفات را بصیرت و آگاهی افزایی در جامعه بیان کرد و افزود: ما فقط چند روز مانده به عزاداریها به این آفات میپردازیم در حالی که باید در طول سال نسبت به این امر اقدام نموده و راه کارهای مناسب برای جلوگیری و از بین بردن این بداخلاقیها ارائه نماییم.
وی بیان داشت: بنا به فرموده مقام معظم رهبری تمام افراد جامعه باید در امور فرهنگی با حکم آتش به اختیار هر کاری از دستشان بر میآید انجام دهند و منتظر این نباشند که تمام امور به دست مسئولان حل شود.
حجت الاسلام نظری در پایان افزود: در قرآن در سوره فرقان آیه 52 میفرماید: «فَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا کَبِیرًا» با استناد به این آیه باید تمام افراد و اقشار جامعه، رسانهها، پایگاهها، فضای مجازی همه و همه جهاد کبیری راه اندازی کنند، به این معنی که با بیان خود به حل مشکلات فرهنگی بپردازند و عزاداریهای مثبت و همراه با بصیرت را در جامعه راه اندازی کنند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۵۵۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل توصیه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع)
شاید بسیاری از زائران آستان حضرت عبدالعظیم (ع) ندانند که در روایات از ائمه(ع) آمده که ثواب زیارت آن حضرت برابر با زیارت امام حسین(ع) است اما چرا حضرت عبدالعظیم (ع) راهی شهر ری شدند و چه نقشی در ترویج معارف دین در این منطقه داشته و چگونه به جایگاهی رسیدند که چنین مورد عنایت و لطف ائمه(ع) قرار گرفتند؟
حجتالاسلام ابوالفضل حافظیان، نویسنده «مأخذشناسی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و شهر ری» که فهرستنویسی نسخههای خطی کتابخانه حضرت عبدالعظیم را برعهده داشته است به معرفی تعدادی از کتابهایی پرداخت که در خصوص حضرت عبدالعظیم (ع) نوشته شده است و گفت: شیخ عزیزالله عطاردی کتابی با عنوان «عبدالعظیم حسنی حیاته و مسنده» (زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و روایات او) نوشته است که کتاب ارزشمندی است. همچنین کتاب احوال حضرت عبدالعظیم حسنی نوشته شده توسط علی قلیمیرزا اعتماد السلطنه قاجار که اخیراً به چاپ رسیده و کتاب «جنات النعیم فی احوال سیدالشریف عبدالعظیم»، نوشته مولامحمد اسماعیل کزازی اراکی نیز از دیگر کتابهای خوب در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) است. این کتاب قبلاً به صورت چاپ سنگی چاپ شده بود اما بعدها در کنگره حضرت عبدالعظیم حسنی با تصحیح و شکل جدید به چاپ رسید که در این کتاب به صورت مفصل به شخصیت آن حضرت پرداخته شده است.
پیدا شدن نسخه کهن روایات حضرت عبدالعظیم
وی با اشاره به اینکه در خصوص حدیث عرض دین نیز مرحوم آیتالله صافی گلپایگانی در کتابی به شرح این حدیث پرداخته گفت: اخیراً در کتابخانهای در خارج از ایران نسخه خطی کهنی پیدا شده که روایاتی که حضرت عبدالعظیم(ع) روایت کردهاند در آن آمده بود. این جزوه نیز تصحیح و به چاپ رسیده است.
این متخصص کتابشناسی و نسخهشناسی در پاسخ به این سؤال که آیا احتمال دارد منابع کهنی در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده است؟ گفت: بله؛ حتماً منابعی در تاریخ اهل بیت(ع) وجود دارد که هنوز شناسایی نشدهاند یا نسخهای از آن به دست نیامده است. کتابهایی وجود دارد که به صورت مستقل به شخصیت ایشان پرداخته و کتابهایی نیز داریم که در خصوص اصحاب و روایات ائمه(ع) نوشته شده است که در این کتابها نیز از حضرت عبدالعظیم(ع) یاد شده و روایاتی که ایشان نقل کردهاند را بیان کردهاند. در کتابهایی که برای شرح حال رُوات نوشته شده است نیز نام عبدالعظیم(ع) آمده و از مراتب علمی و معنوی ایشان نیز سخن گفته شده است.
حجتالاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چرا حضرت عبدالعظیم(ع) ری را به عنوان مقصد هجرت خود انتخاب کرده بود؟ گفت: آن حضرت از سوی ائمه(ع) به شهرها و سرزمینهای مختلف رفته و به تبلیغ دین میپرداخت. به همین جهت خلیفه عباسی قصد کشتن ایشان را داشت و حضرت عبدالعظیم در حال خوف و ترس از سامرا خارج شدند و تصمیم گرفت به سمت ایران بیاید.
وی ادامه داد: یکی از دلایلی که بزرگانی از اهل بیت(ع) و اصحاب ائمه(ع) ایران را برای هجرت انتخاب میکردند این بود که دوست داشتند به دیدار و زیارت امام رضا(ع) بروند و لذا امامزادگان فراوانی در شهرهای مختلف ایران وجود دارد که به قصد زیارت امام رضا(ع) وارد ایران شدند اما در بین راه در اثر بیماری وفات یافتهاند و یا به شهادت رسیدند.
چرا حضرت عبدالعظیم به ری مهاجرت کرد
این پژوهشگر و مؤلف یکی از دلایل انتخاب ری توسط حضرت عبدالعظیم(ع) را ارتباطات خوب مردم ری با ائمه(ع) عنوان کرد و گفت: مردم ری با امام جواد(ع) در ارتباط بودند و سؤالات خود را برای ائمه اطهار(ع) ارسال میکردند. رسول جعفریان کتابی به نام مکتب و میراث شیعیان ری نوشته است که در این کتاب به علت مهاجرت حضرت عبدالعظیم(ع) به ری و ارتباط اهالی آن با ائمه اطهار اشاره کرده است. بنابراین شهر ری میتوانست محل مناسبی برای ورود حضرت عبدالعظیم(ع) باشد و ایشان از دست حکومت عباسی در امنیت باشد.
وی ادامه داد: طبق روایاتی نیز امام رضا(ع) دستور دادند که حضرت عبدالعظیم(ع) به ری بروند و معارف دینی را در آنجا تبلیغ کنند. البته ممکن است این دستور از سوی امام هادی(ع) صادر شده باشد. شهر ری بعد از این تاریخ نیز مرکز شیعه بوده و مدارس شیعی در آنجا وجود داشته و بزرگان زیادی از آنج برخاستهاند مثل مرحوم کلینی و شیخ صدوق که این نشان میدهد شهر ری مرکزی برای تشیع در جهان اسلام بوده است.
حجتالاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چند سال حضرت عبدالعظیم در ری حضور داشتند؟ گفت: بر اساس آنچه در کتابهای تاریخی آمده حدس زده میشود که ایشان در حدود سال 250 قمری به ایران آمده است. وفات ایشان را برخی از بزرگان در سال 252 قمری ذکر کردهاند. بنابراین حدود یک سال یا کمی بیشتر در ری بودند؛ البته مدتی نیز به صورت مخفیانه در منزل یکی از شیعیان زندگی میکردند و گاهی به صورت پنهانی از منزل خارج میشدند و به زیارت حضرت حمزه میرفتند و میفرمودند ایشان از اولاد امام کاظم(ع) است.
وی افزود: یکی از دلایلی که ایشان به ری آمد این است که مرقد امامزادگان در آنجا بوده و این مسئله نشاندهنده ارادت مردم ری به اهل بیت(ع) است. بعد از مدتی زندگی مخفیانه، مردم با حضرت عبدالعظیم(ع) آشنا میشوند و برای دریافت معارف دینی نزد ایشان میروند.
نویسنده کتاب «رسائل فی درایة الحدیث» ادامه داد: روایاتی که ایشان از اهل بیت(ع) نقل کردهاند به خصوص حدیث عرض دین که در آن معارف اسلامی درج شده است جنبه آموزشی مهمی برای شیعیان در طول تاریخ و به خصوص برای شیعیان آن عصر داشته است.
نسبی که به امام حسن مجتبی میرسد
وی به نسب حضرت عبدالعظیم (ع) نیز اشاره کرد و گفت: نسب ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) میرسد و ایشان ارتباط بسیار زیادی با امام جواد(ع) و امام هادی(ع) داشتند و بیشتر وقتشان را در همراهی با ائمه اطهار(ع) میگذرانده و معارف دینی را از حضرات کسب و به مردم منتقل میکرده است؛ بنابراین وقتی چنین شخصیتی وارد شهری شود که مردم آن شهر نیز علاقهمند به معارف شیعه هستند، خیلی میتواند مؤثر واقع شوند.
این مؤلف و پژوهشگر دینی عنوان کرد: شخصی نزد امام هادی(ع) رفت و سؤالاتی در خصوص معارف دینی پرسید؛ امام هادی(ع) وی را به حضرت عبدالعظیم(ع) ارجاع داد و فرمود شما که در شهر ری شخصیتی مثل عبدالعظیم دارید، سؤالاتتان را میتوانید از وی بپرسید. این مسئله نشان میدهد که حضرت عبدالعظیم(ع) این موقعیت را داشته که به ترویج احکام دینی بپردازد.
حجتالاسلام حافظیان خاطرنشان کرد: اطلاعات تاریخی گستردهای در خصوص فعالیتهای آن حضرت در آن دوران در شهر ری نداریم اما وجود چنین شخصیتی در شهر ری میتواند واسطه مستقیمی با اهل بیت(ع) برای مردم باشد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا ائمه(ع) بعد از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) تلاش میکردند که ایشان را به مردم بشناسانند؟ گفت: در روایات است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب با زیارت امام حسین(ع) برابری میکند. همچنین نقل شده است که کسی که به زیارت ایشان برود بهشت بر او واجب میشود؛ این روایات نشان میدهد حتی پس از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) ائمه(ع) تلاش میکردند ایشان را به مردم بشناسانند.
حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا
این پژوهشگر ادامه داد: بیشتر علمای شیعه و رجالیون در کتابهایشان به مقامات حضرت عبدالعظیم(ع) اشاره کردهاند و بزرگانی مثل مرحوم میرداماد فرمودهاند که حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا است. اینکه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) را توصیه میکردند نشاندهنده عظمت شخصیت ایشان است و این ظرفیت وجود داشت که مرقد ایشان محوریتی برای اجتماعات شیعیان پیدا کند.
وی در خصوص اینکه چرا در حدیث آمده است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب، شباهت به زیارت امام حسین(ع) دارد، گفت: علمای بزرگ در این خصوص دلایل مختلفی را بیان کردهاند. جناب شیخ صدوق این روایت را در ثوابالاعمال آورده است. در کاملالزیارات نیز این حدیث آمده است. در لئالی الاخبار از امام رضا(ع) نقل شده است که «هر کسی بعد از وفاتم مرا زیارت کند من برای او بهشت را ضمانت میکنم و کسی که قادر بر زیارت من نیست پس به زیارت برادرم عبدالعظیم حسنی در ری برود» که نشاندهنده عظمت شأن و مقام ایشان است. همچنین در همین کتاب آمده است که امام رضا(ع) فرموده است اگر عاجز شدید از زیارت جدم حسین(ع) سید زاهد عابد جناب عبدالعظیم را در ری زیارت کنید که این کفایت میکند تو را از زیارت سیدالهشداء (ع).
حجتالاسلام حافظیان ادامه داد: یکی از ادلهای که برای مشابهت زیارت حضرت عبدالعظیم با زیارت سیدالشهداء(ع) نقل شده این است که در زمان امام هادی(ع) حکومت عباسی برای زیارت امام حسین(ع) شرایط بسیار سختی در نظر گرفته بودند و چه بسا شیعیانی که در راه زیارت سیدالشهداء به شهادت میرسیدند. به دلیل اینکه زیارت حضرت سیدالشهداء از بلاد مختلف بسیار سخت و تهدید آمیز و برای شیعیان خطرناک بود، ائمه(ع) شیعیان علاقهمند به زیارت سیدالشهداء را ترغیب میکردند که به زیارت حضرت عبدالعظیم بروند که وی هم از بزرگان منسوب به اهل بیت(ع) است.
وی افزود: البته احادیث مشابه این حدیث نیز در منابع شیعی آمده است. مثلاً از امام رضا(ع) نقل شده است که هر کس خواهرم حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند مانند این است که مرا زیارت کرده است. پس زیارت منسوبان به اهل بیت(ع) همانند زیارت خود اهل بیت(ع) ثواب دارد و چون به خاطر محبت به اهل بیت(ع) به زیارت بستگان اهل بیت(ع) میروند این ثواب زیارت اهل بیت(ع) را درک میکنند.
حجتالاسلام حافظیان تصریح کرد: البته این حدیث دلالت بر این نمیکند که شأن حضرت عبدالعظیم دقیقا برابر با امام حسین(ع) باشد. بلکه این معنا را میرساند که چون زیارت امام حسین(ع) در آن زمان مشکل بوده به جهت اینکه شیعیان علاقهمند به اهل بیت(ع) محل اجتماعی با هم داشته و به یاد اهل بیت(ع) باشند به آنها توصیه میشد که به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) بروند.
وی در پایان تصریح کرد: در هر محلی وقتی امامزادهای به خاک سپرده شده در طی قرون آنجا محل اجتماع شیعیان بوده و تأثیر ژرفی بر بقای شیعه داشته است.